ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဘဝကုိ ဤသုိ႔ျဖစ္လာေစရန္ မည္သည့္ အရာက ေစစားပါသနည္း။ အခ်ဳိ႕သူတုိ႔သည္ ဘာေၾကာင့္ စုိးရိမ္ေသာက မ်ားၾကပါသနည္း။ အဝလြန္ၾကပါသနည္း။ ပန္းနာရင္က်ပ္ျဖစ္ၾကပါသနည္း။ အခ်ဳိ႕သူတုိ႔သည္ ဘာေၾကာင့္ ႏွလုံးေရာဂါ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္လြယ္ၾကပါသနည္း။
သေႏၶတည္စဥ္က
ဆက္ခံရရွိေသာ မ်ဳိးဗီဇအရ၊ ကေလးငယ္ဘဝတြင္ ျဖတ္သန္းေတြ႕ထိခဲ့ရေသာ
ပတ္ဝန္းက်င္အရ၊ အေတြ႕အႀကဳံအရ၊ အထူးသျဖင့္ ပထမ သုံးႏွစ္အရြယ္
ဘဝအေျခအေနမ်ားအရ လူႀကီးဘဝတြင္ စားေသာက္မႈ၊ က်န္းမာေရးေလ့
က်င့္ခန္းျပဳလုပ္မႈစေသာ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ ေရြးခ်ယ္ေသာ က်င့္သုံးေသာ
လူမႈဘဝပုံစံအရ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ဘဝ သည္ ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။
ဤအခ်က္မ်ားအျပင္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ဘဝကုိ ထုဆစ္ပုံ ေဖာ္ေပးေသာ၊ သင္ မထင္မွတ္ထားေသာ အျခား အေၾကာင္းတရား မ်ားရွိေနေသးေပသည္။ သေႏၶသား ဘဝပင္ျဖစ္ပါသည္။ အမိဝမ္းတြင္းရွိေနစဥ္ ရရွိေသာ အစားအစာ၊ ညစ္ညမ္း အဆိပ္သင့္ မႈ၊ ေဆးဝါးစားသုံးမႈႏွင့္ ေရာဂါကပ္ၿငိမႈမ်ား၊ မိခင္၏ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ က်န္းမာမႈ၊ ေရာဂါစြဲကပ္မႈ၊ စိတ္ဖိအားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ အေျခအေန၊ ဤအခ်က္မ်ားအားလုံးသည္ ေမြးဖြားလာ မည့္ ကေလးဘဝကုိ လူငယ္ဘဝကုိ ယေန႔အထိ ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ေပးေပသည္။
သုေတသီတုိ႔က ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္ ကုိးလ တည္းဟူေသာ ပဋိသေႏၶကာလသည္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၏ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ေပးေသာကာလ၊ ဦးေႏွာက္ဆက္ေၾကာင္းမ်ား တည္ေဆာက္မႈအေပၚ၊ ႏွလုံး၊ အသည္း၊ ပန္ကရိယတုိ႔အလုပ္ လုပ္မႈအေပၚ လႊမ္းမုိးေစေသာ အေရးအႀကီးဆုံးကာလ ဟုယူဆၾကသည္။ သေႏၶသားဘဝတြင္ ရင္ဆုိင္ႀကဳံ ေတြ႕ရေသာ အေျခအေနမ်ားသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ ေရာဂါ ကူးစက္လြယ္မႈ၊ ခႏၶာကုိယ္အတြင္း ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္၊
ႏွစ္ၿခဳိက္မႈ၊ မွတ္ဥာဏ္ႏွင့္ စိတ္ခံစားတတ္မႈတုိ႔ကို ပုံေဖာ္ထု ဆစ္ေပသည္။ လြန္ခဲ့ေသာဆယ္ႏွစ္အတြင္း စမ္းသပ္ေတြ႕ရွိမႈမ်ားတြင္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ႏွလုံးေသြးေၾကာဆုိင္ရာေရာဂါ၊ ဓာတ္မတည့္ျခင္း၊ ပန္းနာ ရင္က်ပ္ျဖစ္ျခင္း၊ ေသြးတုိးျခင္း၊ ဆီး ခ်ဳိျခင္း၊ အဝလြန္ျခင္း၊ စိတ္ေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ အသက္ႀကီးျခင္းႏွင့္ ဆုိင္ေသာ အဆစ္ေရာင္ျခင္း၊ အ႐ုိးပြ ျခင္းႏွင့္ မွတ္ဥာဏ္ဆုိင္ရာ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ ႏွင့္ဆက္စပ္မႈရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ ၾကသည္။
သေႏၶသားသည္ ဤကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝအေျခအေနမ်ားကို ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက၏ သတင္း အခ်က္ အလက္မ်ား၊ ျပင္ပေလာက၏ ပုံရိပ္မ်ားအျဖစ္ လက္ခံမွတ္ယူထားသည္။ မိခင္ဝမ္းတြင္း သေႏၶသား ဘဝတြင္ လက္ခံ မွတ္ယူထားမႈမ်ား သည္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဂီတသံစဥ္မ်ား မဟုတ္ေပ။ အသက္ရွင္ေနႏုိင္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးလွေသာ ဘဝအေျဖ မ်ားျဖစ္သည္။ သူသည္ ၾကြယ္ဝစြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ ခ်ဳိ႕တဲ့စြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ လုံၿခဳံေဘးကင္းစြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ အႏၲရာယ္ ၾကားတြင္ ေမြးဖြားလာမည္လား။ အသက္ရွည္က်န္းမာစြာေနထုိင္ရမည္လား။ ေရာဂါထူေျပာလ်က္ အသက္ တုိရမည္လား။
သေႏၶသားဘဝ သုေတသနမ်ားသည္ က်န္းမာမႈႏွင့္ ေရာဂါဘယျဖစ္မႈတုိ႔ မည္သုိ႔စတင္ခဲ့သည္၊ လူ႔ အရည္ အေသြးမ်ားသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ စတင္ဖြံ႕ၿဖဳိးလာသည္ကုိ အေတြးေဟာင္းမ်ားကို ေတာ္လွန္၍ ထုတ္ေဖာ္ ေပးလ်က္ရွိသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ဘဝကို သိပၸံပညာ၏ ေရွ႕တန္းသုိ႔ ပုိ႔ေပးခဲ့သည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အမ်ဳိးသား က်န္းမာေရး သိပၸံ - National Institutes of Health-NIH သည္ ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာၾကာမည့္ မေမြးဖြားမီကာလ သုေတသနကို လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ ဤအေျခအေနမ်ားသည္ ဇီဝေဗဒ၏ ျပင္ပနယ္ပယ္မွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အေတြးအယူမ်ားကုိလည္း ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ စီးပြားေရး ပညာျဖင့္ ႏုိဘယ္ဆုရ - Amartya Sen သည္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ ေယာက္ႏွင့္ပူးတြဲ၍ လူထု၏က်န္းမာေရးႏွင့္ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားအတြက္ သေႏၶသားဘဝ၏ အေရးႀကီးပုံအေၾကာင္းကို စာအုပ္ေရးသားခဲ့သည္။ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား သည္ အသက္ႀကီးလာေသာအခါ ေရာဂါမ်ဳိးစုံ ျဖစ္ရမႈမ်ဳိးေစ့ကုိ ခ်ေပးခဲ့သည္ဟု သူက ေရးသားခဲ့သည္။ ေရာဂါမ်ဳိးစုံမွ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္သူ႔ဘဝ က်န္းမာေရး ႏွင့္ အဝလြန္ျခင္း၊ ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းတုိ႔မွ ကာကြယ္ႏုိင္ ရန္အတြက္ မေမြးဖြားမီကုိယ္ ဝန္ေဆာင္ဘဝကပင္ စတင္ေစာင့္ေရွာက္ရမည္ဟု ေရးသားခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔က ၿဗိတိသွ်သမားေတာ္ ေဒးဗစ္ဘတ္ကာ David Barker သည္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ႏွလုံး ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈမ်ားေနသည္ကို သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ႏွလုံးေရာဂါသည္ အထုိင္မ်ားေသာ၊ လႈပ္ရွားမႈနည္းေသာ ခ်မ္းသာသူမ်ားသာ ျဖစ္ေလ့ရွိရာ ဆင္းရဲေသာ ရပ္ကြက္တြင္ အျဖစ္ မ်ားေနမႈအတြက္ အံ့အားသင့္ခဲ့ရ သည္။ သူသည္ နွလုံးေရာဂါျဖစ္သူ မ်ားကို ေမြးဖြားစ အေျခအေနအထိ ျပန္လွန္ေလ့လာခဲ့သည္။ ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္သူမ်ားသည္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ က အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈကုိ ျပသသည့္ ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္မျပည့္သူ မ်ားျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အာဟာရ ျပည့္ဝစြာ မရေသာ သေႏၶသားသည္ ရသမွ် အာဟာရကို ဦး ေႏွာက္သုိ႔ ဦးစားေပး၍ ေပးပုိ႔ခဲ့ရရာ အျခားအစိတ္အပုိင္းတုိ႔သည္ အာဟာရ မျပည့္မဝျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ကာလၾကာေသာ္ အားနည္းေနေသာ ႏွလုံးသားျဖစ္လာရသည္။ Barker သည္ သူ႕ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေျပာျပေသာအခါ ႏွလုံး ေရာဂါဟူသည္ မ်ဳိးဗီဇႏွင့္ သက္ႀကီး ဘဝ လူေနမႈပုံစံအရသာ ျဖစ္ပြားရသည္ဟုဆုိကာ သေရာ္ခဲ့ၾကသည္။
Barker သည္ ယခု အသက္ ၇၂ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ ေဆာက္သမ္တန္ တကၠသုိလ္ႏွင့္ ၾသရီဂြန္ က်န္းမာေရးႏွင့္ သိပၸံတကၠသုိလ္တုိ႔ တြင္ ပါေမာကၡတာဝန္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ Barker သည္ ေထာင္ ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႏွလုံးေရာဂါႏွင့္ ေမြးဖြားစ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့ နည္းမႈ ဆက္စပ္ေနပုံသာဓကတုိ႔ျဖင့္ သူ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္ကို ဆုပ္ကုိင္ထားခဲ့သည္။ ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေအာင္ပင္ Barker Hypothesis ဟု လူသိမ်ားခဲ့သည္။
"---ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္က ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အတုိးလြန္သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ သာမန္မွ်သာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တုိးသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ပုိ၍ အဝလြန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္---"
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အယူအဆတုိ႔သည္ ေျပာင္းလဲလာသည္။ ေဘာ့စတြန္ရွိ ဘရစ္ဟမ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးေဆး႐ုံ- Brigham and Women's Hospital မွ ကပ္ေရာဂါ ေဗဒပညာရွင္ Janet Rich Edwards သည္ Barker ၏အယူအဆကို ေခ်ဖ်က္ႏုိင္ရန္ ျပင္း ျပင္းထန္ထန္ ႀကဳိးပမ္းခဲ့သည္။ Janet က သင္ရဲ႕ ပစၥကၡစြန္႔စားရတဲ့ အေျခအေနေတြက သင့္ကုိေရာဂါ ျဖစ္ေစတာပါ။ သေႏၶသားဘဝက ျဖစ္ပ်က္မႈေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဟု ေျပာခဲ့သည္။ Janet သည္ သူနာျပဳ ၁၂ဝဝဝဝ ကုိ အေျခခံေသာ သူနာျပဳမ်ား၏ က်န္းမာေရး ေလ့လာမႈစစ္တမ္းကို ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ သူနာျပဳတုိ႔၏ အရြယ္ေရာက္ ဘဝလူမႈေနထုိင္ မႈပုံစံ၊ လူမႈစီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားကို ေလ့လာ သုံးသပ္ခဲ့ရာ ေမြးကင္းစ ကုိယ္အေလးခ်ိန္နည္းမႈႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါ ဆက္စပ္မႈသည္ ပုိ၍ပင္ ခုိင္မာလာခဲ့သည္။ သူမသည္ ဆန္းစစ္မႈမ်ားကို အႀကိမ္ ၂ဝ ေက်ာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ Barker အယူအဆ သည္ ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္မံေတြ႕ရွိခဲ့ေပသည္။
အေမရိကန္တုိ႔သည္ ပုိ၍ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးထြားလာ ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ကုိယ္အေလးခ်ိန္တုိးမႈသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ စတင္ခဲ့သည္။ ဟားဘတ္ေဆးတကၠသုိလ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သုေတသနတစ္ရပ္တြင္ မိခင္တစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္တုိး မႈသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ကေလးအား အသက္သုံးႏွစ္မွစ၍ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ပုိလြန္ေစမည့္ အႏၲရာယ္ရွိသည္ဟု အႀကံျပဳခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေမြးဖြားလာသည့္ကေလးငယ္တုိ႔၏ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္ကုိ ဆက္လက္သုေတသနျပဳခဲ့သည္။ သုေတသနအရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္က ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အတုိးလြန္သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ သာမန္မွ်သာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တုိးသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ပုိ၍ အဝလြန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
ကေလးတုိ႔သည္ မိခင္တုိ႕၏အစားစားမႈပုံစံကုိ အတု ယူႏုိင္ေပသည္။ အဝလြန္မႈကို မ်ဳိးဗီဇအရ ဆက္ခံ ရရွိႏုိင္ေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ သေႏၶသားဘဝအေျခ အေနကို အေၾကာင္းဟုဆုိႏုိင္ပါသနည္း။ သုေတသီတုိ႔ သည္ အဝလြန္ေသာ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးတုိ႔ကုိ ထုိမိခင္တုိ႔ အဝမလြန္ေစရန္ ခြဲစိတ္ကုသမႈေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ညီ၊ ညီမတုိ႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ သုေတသနတြင္ အဝမလြန္ေစရန္ ခြဲစိတ္ ကုသထားသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ မိခင္တစ္ဦးတည္းက အဝလြန္စဥ္က ေမြးဖြားခဲ့သည့္ ကေလးတုိ႔ထက္ အဝလြန္ႏုိင္မႈ ၅၂ ရာခုိင္ႏႈန္း ေလ်ာ့နည္းသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ဒုတိယ သုေတသနအရ မိခင္တုိ႔ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်ၿပီး ေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ေမြးစကုိယ္ အေလးခ်ိန္ပုိ၍နည္း ေသာကေလးတုိ႔သည္ အဝလြန္ႏုိင္ေျခ သုံးခ်ဳိးတစ္ခ်ဳိး အထိေလ်ာ့က်သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရေပသည္။
အဝလြန္မႈကို ခြဲစိတ္ကုသၿပီးေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ကေလးတို႕သည္ အဝလြန္စဥ္ကေမြးဖြားေသာ အစ္ကို၊ အစ္မတို႕ထက္ အဆီႏွင့္ ကာဘိုဟိုက္ဒရိတ္တို႕ကို ပို၍က်န္းမာေစေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အသံုးျပဳႏုိင္ၾက သည္ဟု နယူးေယာက္ရွိ ဆန္နီေဒါင္းစတိတ္ ေဆးဗဟို ဌာနမွ ခြဲစိတ္ကုသေရးႏွင့္ ေဆးဝါးပါေမာကၡ John Kral ကေျပာျပခဲ့သည္။ သူတို႕၏ခႏၶာ တြင္း ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္တို႕သည္ သေႏၶ သားဘဝအေတြ႕အႀကံဳတို႕ျဖင့္ ပံုမွန္ ျဖစ္ၾကရေပသည္။ သေႏၶသားဘဝ အေတြ႕အႀကံဳဟူသည္ ဗီဇျပင္ပတြင္ ပံုစံသစ္ျပဳျပင္ျခင္း- Epigenetic Modification ဟု သိရွိၾကသည္။ ဗီဇမ်ဳိးေစ့တို႕ကို မေျပာင္းလဲေစဘဲ ပတ္ ဝန္းက်င္လႊမ္းမိုးမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗီဇမ်ဳိးေစ့တို႕၏ အျပဳအမူတို႕အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အဝလြန္မႈကို မိခင္ထံမွ ဆက္ခံယူရာတြင္ သေႏၶသားဘဝ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ မ်ဳိးဗီဇထက္ျဖစ္ေစ၊ အစာစားပံုအေလ့အထကို အတု ယူမႈထက္ျဖစ္ေစ ပို၍အေရးႀကီးပါသည္ဟု Kral ကေျပာျပသည္။ အဝ လြန္မႈကုိ အေမြဆက္ခံေစရန္အတြက္ မိခင္သည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝတြင္ က်န္းမာျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ကုိယ္ အေလးခ်ိန္တြင္ ထိန္းသိမ္းထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။
သေႏၶသားဘဝသိပၸံပညာသည္ ေရာဂါမ်ားကုိ ႐ိုးရာအေမြအျဖစ္ ဆက္ ခံထားရသည္ဟု ယံုၾကည္ေနသူမ်ား အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိလည္းေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ေဆာ့ျမစ္ႏွင့္ ဂီလာျမစ္သီးသန္႕နယ္ေျမ တြင္ ေနထိုင္ၾကသည့္ မကၠဆီကို အေနာက္ေျမာက္ပိုင္း၊ အရီဇိုးနားႏွင့္ ဆိုႏိုရဇာတိ ပီမာအင္ဒီးယန္းမ်ဳိးႏြယ္ Pima Indians တုိ႕သည္ ကမၻာတြင္ အမွတ္-၂ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ အမ်ားဆံုးလူမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ပီမာတို႕၏ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ပြားမႈသည္ မ်ဳိးဗီဇေၾကာင့္ဟု သံသယရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့သည့္ ပီမာအမ်ားအျပား ပါဝင္သည့္ သုေတသနက ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရျခင္းသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ အေတြ႕အႀကံဳ အေျခအေနမ်ားအရ ျဖစ္သည္ဟု ညႊန္ ျပခဲ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္ ဆီးခ်ဳိျဖစ္ေနသည့္ မိခင္၏ ေသြးဖိအား ျမင့္ သၾကားဓာတ္သည္ သေႏၶသား၏ဖြံ႕ၿဖိဳးေနသည့္ ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္ကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ကာ ဆီးခ်ဳိႏွင့္အဝလြန္မႈ ျဖစ္ေစရန္ လမ္းေျပာင္းေပးလိုက္ၾက သည္။
ကိုလိုရာဒိုႏွင့္ ဒင္ဗာတကၠသိုလ္ ၏ကပ္ေရာဂါေဗဒပါေမာကၡလည္း ျဖစ္၊ သုေတသန၏ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္ေသာ Dana Dabelea က လြန္ခဲ့တ့ဲႏွစ္ ၃ဝ အတြင္းက သေႏၶသားဘဝမွာ မိခင္ရဲ႕ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္မႈဟာ ပီမာကေလးေတြကို ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပီမာမ်ဳိးႏြယ္ေတြမွာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ အျဖစ္မ်ားခဲ့ရတယ္ဟု ေျပာျပခဲ့သည္။
"---ယာဥ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား႐ွဴရသူမိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လမေစ့မီ ေမြးဖြားျခင္း၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္ ျခင္း၊ ႏွလုံးပုံပ်က္ျခင္း စေသာ ဆုိးရြားသည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ေမြးဖြားလာရ---"
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ လတ္စ္ေဗဂတ္ျပည္နယ္၊ နီဗားဒါး တကၠသိုလ္မွ ေဆးဝါးဆိုင္ရာ မႏုႆ ေဗဒ ပညာရွင္ Daniel Benyshek သည္ အရီဇိုးနားေဒသမွ အေမရိကန္ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ သည္။ သူတို႕ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကေလး မွာ ေရာဂါျဖစ္ႏုိင္ပံုေတြကို သိလာရတာဟာ လူေတြရဲ႕ ဓေလ့စ႐ိုက္ေတြကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္တယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါဟာ သေႏၶသားဘဝက အေျခခံရခဲ့တယ္ ဆိုတာကို မ်ဳိးႏြယ္ စုေတြ သိလာၾကေတာ့ မတူ ကြဲျပားတဲ့ တံု႕ျပန္မႈေတြကို ေတြ႕လာရတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားခ်ိန္မွာ ႐ိုးစင္းတဲ့ အေျပာင္းအလဲကေလးေတြ လုပ္aပးလိုက္ရင္ ေမြးလာမယ့္ကေလးမွာ ဆီးခ်ဳိျဖစ္ႏိုင္ေျခ ေလ်ာ့သြားမယ္ ဆိုတာကို သိလာၾကေတာ့ သူတို႕မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိလာတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္မွာ ဂ႐ုစိုက္ေနထိုင္ စားေသာက္ၿပီး ဆီးခ်ဳိေရာဂါကြင္း ဆက္ကိုျဖတ္ဖို႕ စိတ္အားထက္သန္ လာၾကတယ္။ သူတို႕ဟာ အစားကို စနစ္တက်စားၾကတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ၾကတယ္။ အၿမဲမလုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ကိုးလ မွာေတာ့ ေမြးလာမယ့္ကေလးကို ေရာဂါကင္းစင္ က်န္းမာေစဖို႕အတြက္ လုပ္ႏိုင္ရမယ္''ဟု ေျပာလာၾကသည္။
ေလထုညစ္ညမ္း အဆိပ္သင့္မႈ
ကုိလံဘီယာတကၠသိုလ္ ကေလးမ်ား ပတ္ဝန္က်င္ က်န္းမာေရးဗဟိုဌာန ၏ဒါ႐ိုက္တာ Frederica Perera သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္က အရြယ္ေရာက္သူမ်ား၏ ပတ္ဝန္းက်င္ သဘာဝႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္မႈတို႕ကို ဦးေဆာင္ သုေတသနျပဳခဲ့သည္။ ထို အခ်ိန္ကစ၍ သူသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းအဆိပ္သင့္မႈ၏ သေႏၶသား တို႕အေပၚ လႊမ္းမိုး သက္ေရာက္မႈတို႕ ကို စိတ္ဝင္စားစြာ ေလ့လာခဲ့သည္။ Parera သည္ နယူးေယာက္ဝန္းက်င္ မွကေလးမ်ားအား ပို၍က်န္းမာေသာ ဘဝဝန္းက်င္ကို ေပးလိုသည့္ဆႏၵျပင္း ျပခဲ့သည္။ သူသည္ ကေလးေမြးၿပီး လွ်င္ၿပီးခ်င္း ဓာတ္ခြဲခန္းသို႕ေဆာင္ ယူကာ ေသြးစစ္ေဆးခဲ့သည္။ စစ္ေဆးခ်က္အေျဖကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီဟု ထင္ခဲ့သည္။ ေရာဂါ လံုးဝ ကင္းစင္ေနရမည့္ ေမြးစကေလးတြင္ အဆိပ္သင့္မႈမ်ားကို ေတြ႕ေနရသည္။
Parara ႏွင့္အဖြဲ႕၏ ဆက္လက္ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား႐ွဴရသူမိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လမေစ့မီ ေမြးဖြားျခင္း၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္ ျခင္း၊ ႏွလုံးပုံပ်က္ျခင္း စေသာ ဆုိးရြားသည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ေမြးဖြားလာရသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ၅ဝဝ ေက်ာ္အား အိပ္ခ်ိန္မွလြဲ၍ ေမာ္ ေတာ္ကားမ်ားမွ ထုတ္လႊတ္မီးခိုးတြင္ ပါရွိသည့္ ပုိလီဆုိက္ကလစ္ အ႐ုိမက္ တစ္ဟုိင္ဒ႐ုိကာဘြန္ Polycyclic Aromatic Hydrocarbons (PAHs) ကုိ တုိင္းတာသည့္ ေၾကာပုိးစက္ကေလး မ်ားကို တပ္ဆင္ေပးထားသည္။ စက္မွတ္တမ္းအရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ အားလုံးသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ အဆိပ္သင့္ ခဲ့ၾကေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။
ထုိအမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလး ၄ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းတြင္ PAHs အဆိပ္သင့္မႈေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ အႏၲရာယ္ ပါရွိလာသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ဆက္လက္သုေတသန ျပဳမႈမ်ားအရ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ျပင္းသင့္သူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးတုိ႔သည္ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ေပ်ာ့သင့္ သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ အသက္ သုံးႏွစ္အရြယ္တြင္ မွတ္ဥာဏ္ေပၚမႈ ေနာက္က်ျခင္း၊ အသက္ ငါးႏွစ္အရြယ္တြင္ ေက်ာင္းစစ္ေဆးမႈမ်ားတြင္ အမွတ္နိမ့္ျခင္း ႏွစ္ဆ မ်ားျပားသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ျပင္းသင့္သူ မိခင္မ်ား၏ ကေလးတုိ႔သည္ PAHs အဆိပ္ ေငြ႕ေပ်ာ့သင့္သူတုိ႔ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ ဥာဏ္ရည္စံနိမ့္က်သည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ဤသုေတသနအေျဖမ်ားက အျခားအဆိပ္သင့္မႈတုိ႔၏ ထိခုိက္မႈတုိ႔ကုိလည္း သုေတသနျပဳၾကရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လူႀကီးမ်ားအတြက္ ပူပင္ခဲ့ရသည္။ ယခု သေႏၶသားတုိ႔အတြက္ ပူပင္ေနၾကရၿပီ ဟု Perera ကေျပာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ နယူးေယာက္တြင္ ေျပးဆြဲေနသည့္ ဘတ္စ္ကားမ်ားကုိ ပုိ၍ သန္႔ ရွင္းေသာ အင္ဂ်င္ကို အသုံးျပဳရန္၊ ယာဥ္အသံုးမျပဳခ်ိန္တြင္ အင္ဂ်င္ကုိ စက္ရပ္ထားရန္ ၫႊန္ၾကားျပင္ဆင္ ေစခဲ့ရသည္။
ထုိသုိ႔စည္းကမ္း သတ္ မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္တုိ႔တြင္ အဆိပ္သင့္မႈ ေလ်ာ့နည္းလာသည္ကို ေတြ႕ရွိလာရ သည္။ အက်ဳိးအဆက္အျဖစ္ သေႏၶသားတုိ႔၏ က်န္းမာေရးသည္လည္း တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာခဲ့ေပသည္။
စိတ္ဖိစီးမႈ၏ ရင္းျမစ္
သုေတသီတုိ႔သည္ သေႏၶသား ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ား၏ ကုိယ္ လက္ႀကံ႕ခုိင္က်န္းမာေရး အေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားကိုသာမက မွတ္ဥာဏ္၊ စိတ္စ႐ုိက္၊ စိတ္ျဖဴစင္မႈတုိ႔ အေပၚ သက္ေရာက္မႈတုိ႔ကုိပါ သုေတသနျပဳခဲ့ၾကသည္။ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားစဥ္ ခ်ဳိ႕တဲ့ေခါင္းပါးခဲ့သူ၊ စိတ္ဖိအားမ်ားျပားသူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါသည္ အေၾကာင္းမ်ားစြာရွိေသာ၊ ႐ႈပ္ ေထြးေသာ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္မႈ ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ အန္ဟြီေဒသ တြင္ ႏွစ္ ၃ဝ ၾကာ သုေတသနျပဳ ခ်က္အရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနမ်ားသည္ ခုိင္မာစြာ သက္ ေရာက္မႈရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ထုိေဒသတြင္ ေနထုိင္သူတုိ႔သည္ ႏွစ္ဆယ္ရာစုအလယ္ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား တုိးတက္ေရးေခတ္တြင္ အာဟာရ မျပည့္ဝမႈဒဏ္ကုိ ခါးစည္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ဆက္လက္၍ ေမာ္စီတုန္း၏ အထိအခုိက္ မ်ားျပားေသာ ေခတ္မီ တုိးတက္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျဖတ္သန္းၾကရျပန္သည္။ ထုိေခါင္းပါးေသာ ေခတ္ကို ရင္ဆုိင္ရသည့္မိခင္ တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ အျခား ကာလမ်ားထက္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္မႈ ႏွစ္ဆမ်ားျပားခဲ့သည္။
"---ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားစဥ္ ခ်ဳိ႕တဲ့ေခါင္းပါးခဲ့သူ၊ စိတ္ဖိအားမ်ားျပားသူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္---"
အလားတူပင္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္းေဂ်႐ုဆလင္ ၿမဳိ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ၈၈,ဝဝဝ ဦးကုိ သုေတသနျပဳခဲ့ရာ အာရတ္၊ အစၥေရး ေျခာက္ရက္စစ္ပြဲ ကာလျဖစ္ေသာ ၁၉၆၇ ခု၊ ဇြန္လတြင္ ကုိယ္ဝန္ ႏွစ္လသားရွိေသာ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လူငယ္ဘဝတြင္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ကုိလံဘီယာတကၠသုိလ္၊ စိတ္ ပညာဌာန ပါေမာကၡ Catherine Monk က ပုိ၍ စိတ္တုန္လႈပ္ဖြယ္ ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ရဲ႕ စိတ္အေျခအေနဟာ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိတယ္လုိ႔ ျပၫႊန္ခဲ့ တယ္။ မိခင္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာကုိ သေႏၶသားဆီကုိ လႊဲပုိ႔ႏုိင္ပါသလား။ ပုိ႔ႏုိင္ရင္ ဘယ္လုိပုိ႔ပါသလဲ။ ဒီလုိ လႊဲပို႔မႈဟာ သေႏၶသားရဲ႕ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈ ရွိပါသလား ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာတယ္။ ဒီေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖကို ကြၽန္မတုိ႔ ႀကဳိးစားရွာေနပါတယ္ဟု ေျပာသည္။
စင္စစ္ Monk ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ သေႏၶသားကုိ ခြဲစိတ္စားပြဲေပၚတင္၍ စမ္းသပ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိရမလုိျဖစ္သည္။ သူတုိ႔သည္ စိတ္ဓာတ္က်ေနေသာ၊ ေသာကဖိစီးေနေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္မ်ားႏွင့္ ပုံမွန္စိတ္အေျခအေနတြင္ရွိေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ားကုိ ဓာတ္ခြဲခန္းထဲသုိ႔ေခၚ၍ အသက္႐ွဴ ႏႈန္း၊ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း၊ ေသြးဖိအားႏွင့္ အာ႐ုံေၾကာမ်ားႏုိးၾကားမႈတုိ႔ကုိ စစ္ေဆးသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သေႏၶသားမ်ား၏ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းတုိ႔ကုိလည္း စစ္ေဆးမွတ္တမ္းယူသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားအား ခက္ခဲေသာ စိတ္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားျပဳလုပ္ေစသည္။ အမ်ဳိးသမီးအားလုံးပင္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေၾကာင့္ ဖိစီးမႈခံခဲ့ရေၾကာင္း ဇီဝကမၼ လကၡဏာမ်ား ျပခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ဖိစီးမႈခံေနရေသာ စိတ္ေသာကေရာက္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ သေႏၶသားမ်ားတြင္သာ အေႏွာင့္အယွက္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ဤေတြ႕ရွိခ်က္က သေႏၶသားတုိ႔သည္ စိတ္ဖိစီးမႈအေပၚ ခံစားလြယ္မႈရွိေနေၾကာင္းျပသခဲ့သည္။ Monk က ''ဒါဟာမိဘဆီက ဆက္ခံယူတဲ့ ဗီဇ မ်ဳိးေစ့ေၾကာင့္လဲျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ မိခင္ရဲ႕စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြက ပုံေဖာ္ေပးလုိက္တာလဲျဖစ္ႏုိင္တယ္'' ဟုေျပာသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း၊ ေသြးဖိအား၊ ဖိအား ဟုိမုန္းမ်ား၏ အဆင့္တုိ႔သည္ ကုိယ္ ဝန္ေဆာင္ကာလအတြင္း အမိဝမ္းတြင္း အေျခအေနအေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဘဝ၏ ပထမဆုံးပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအားပုံေဖာ္မႈလည္း ျဖစ္ေပသည္။
သေႏၶသားဘဝတြင္ ကြဲျပားမႈ မ်ားသည္ ေမြးဖြားၿပီးကာလမ်ားအထိ ဆက္လက္သြားေၾကာင္း၊ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း စေသာ အေျခခံဇီဝကမၼ ပုံစံ တုိ႔သည္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈပုံစံကြဲျပားမႈ ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ေနေၾကာင္း မြန္႔က ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈပုံစံ ကြဲျပားမႈ ၏ ရင္းျမစ္သည္ မိခင္ဝမ္းမွ အေျခစခဲ့ဖြယ္ရွိသည္ဟု မြန္႔က္က ေျပာခဲ့သည္။
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္တစ္ဦး၏ စိတ္ခံစားမႈ အေျခအေနသည္ ကေလး၏ ေနာင္တြင္ စိတၱဇေဝဒနာျဖစ္မႈ အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈရွိႏုိင္သည္။ လူအခ်ဳိ႕ သည္ မ်ဳိးဗီဇအရ စိတ္ဖိစီးမႈႏွင့္ စုိးရိမ္ေသာကေရာက္မႈ ျဖစ္လြယ္ၾကသည္။ စိတ္မက်န္းမာေသာ မိဘတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္လည္း စိတ္မက်န္းမမာျဖစ္ရန္ အလားအလာ ပုိ၍မ်ားျပားသည္။ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားရစဥ္ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနတုိ႔သည္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတြင္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္ေစရန္ တတိယအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဤ သုေတသနတုိ႔က လူ႔ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ထုဆစ္ေပးသည့္ အဦးဆုံး အေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ထုတ္ေဖာ္ျပေပးေပသည္။
အနာဂတ္အတြက္ျပင္ဆင္ျခင္း
ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ ေဆးဝါး ပါေမာကၡ Matthew Gillman သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္က ကေလး ဘဝ အေတြ႕ အႀကဳံတုိ႔သည္ အနာဂတ္ ဘဝက်န္းမာေရးအေပၚ သက္ေရာက္ မႈကို သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ ေဘာ္စတြန္ ေဒသမွ ကေလး ၂,ဝဝဝ ေက်ာ္ကို သေႏၶသားဘဝအထိ ေျခရာေကာက္ ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ David Barker ၏ သုေတသနသည္ သူတုိ႔ ကုိအံ့အားသင့္ေစခဲ့သည္။ ႀကီးျပင္းလာေသာဘဝ၏ က်န္းမာေရးသည္ စင္စစ္မည္သည့္အခ်ိန္က စတင္ခဲ့ေလ သနည္း။ မေမြးဖြားမီကပင္ စတင္ခဲ့ ေလမည္ေလာဟု စဥ္းစားကာ သူ၏ သုေတသနကုိ သေႏၶသားဘဝမွ စတင္ခဲ့သည္။ သူ၏ သုေတသနကုိ ရင္က်ပ္ျခင္း၊ ဓာတ္မတည့္ျခင္း၊ အဝ လြန္ျခင္းႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝမွ စတင္အေျခခ်ခဲ့ေၾကာင္း ျပဆုိခဲ့ေပၿပီ။ ထုိ႔အတူပင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနတုိ႔သည္ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ လႊမ္းမုိးမႈရွိေၾကာင္း ျပၫႊန္းခဲ့ျပန္သည္။
ဤအဆုိကုိေထာက္ခံေသာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဆက္လက္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ တစ္သိန္း သည္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ေရာဂါဘယ တုိ႔ျဖစ္ေပၚမႈ၏ အေျခခံတရားတုိ႔ကုိ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ရန္ အတြက္ တမ်ဳိးသားလုံးဆုိင္ရာကေလးမ်ားက်န္းမာေရး သုေတသန အစီအစဥ္တြင္ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ သုေတသနကုိ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရ ရန္ပုံေငြ ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူအမ်ားကုိ လႊမ္း ၿခဳံကာ က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ေရာဂါဘယ ျဖစ္ပြားျခင္း၏ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ သုေတသီတုိ႔သည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစြာကုိ ေတြ႕ဆုံကာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ထားစဥ္တြင္ အေနအထုိင္ အျပဳအမူမ်ားကို ေမးျမန္း မွတ္တမ္းတင္ၾကသည္။ ဆံပင္၊ ေသြး၊ သလိပ္ နမူနာ တုိ႔ကုိ စုေဆာင္းစစ္ေဆးၾကသည္။ ေနအိမ္မ်ားရွိ ေသာက္ေရ သုံးေရ ဖုန္မႈန္႔မ်ားကုိ စစ္ေဆးၾကရသည္။ ထုိမိခင္တုိ႔က ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတုိ႔ကုိ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အထိ ေျခရာေကာက္ စစ္ေဆး မွတ္တမ္း တင္ၾကသည္။
"---ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္ နည္းသူမ်ားသည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရန္ အလားအလာမ်ား လွေပသည္---"
ၾသရီဂြန္ျပည္နယ္တကၠသုိလ္ Linus Pauling Institute မွ သုေတ သီ Davnd Williams သည္ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္စဥ္ မိခင္စားသုံးခဲ့ေသာ ေဆးဝါးတုိ႔သည္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတုိ႔အား မဖ်ားနာေစရန္ ေရာဂါမျဖစ္ ေစရန္ ကာကြယ္ေပးမည္ဟု ယုံၾကည္ ေနသည္။ Williams သည္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ၾကြက္မ်ားကုိ ဘ႐ိုကုိလီေခၚ ေဂၚဖီပြင့္စိမ္း၊ ေဂၚဖီထုပ္တုိ႔မွရရွိ သည့္ ေရာဂါ ကာကြယ္ သတၱိရွိ ဖုိင္တုိ ဓာတုပစၥည္း - Phytochemical တုိ႔ကုိ တုိက္ေကြၽးသည္။ ဖုိင္တုိဓာတု ပစၥည္း တုိက္ေကြၽးေသာ ၾကြက္တုိ႔၏ ရင္ေသြးငယ္ၾကြက္တုိ႔သည္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ကာဆီႏုိဂ်င္ တုိ႔ႏွင့္ ထိေတြ႕ရေစကာမူ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ရင္ဆုိင္ အန္တုႏုိင္ခဲ့ၾက သည္။ ၾကြက္ငယ္တုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ၏ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဖုိင္တု ဓာတုပစၥည္း ထုိးမေပးခဲ့ေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္သည့္တုိင္ ကင္ဆာ ေရာဂါကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ Williams သည္ ေနာင္တစ္ေန႔တြင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ားအား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ျဖည့္စြက္အစာေကြၽးျခင္းျဖင့္ ေမြးဖြားလာမည့္ ရင္ေသြးငယ္တုိ႔အား ကင္ဆာေရာဂါ မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ေပးႏုိင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ႀကဳိး စားလ်က္ရွိသည္။
သေႏၶသား လြယ္ထားစဥ္ကာလ သုေတသနတုိ႔ သည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားကိုလည္း အက်ဳိးျပဳ ႏုိင္သည္။ ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ မွ ပါေမာကၡ Mary Elizabeth Patti သည္ သူမ၏ သက္ႀကီးလူနာမ်ားအား ၄င္းတုိ႔ေမြးစဥ္က ကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ အၿမဲေမးျမန္းေလ့ရွိသည္။ လက္ရွိ က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားကုိ မေမးဘဲ ေမြးစအေၾကာင္းမ်ားကုိသာေမးသျဖင့္ လူနာမ်ားအတြက္ ထူးဆန္းေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္ နည္းသူမ်ားသည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရန္ အလားအလာမ်ား လွေပသည္။ ေမြးစက က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားသည္ အနာဂတ္ဘဝကုိ လႊမ္းမုိးေနေပသည္။
ေဆာက္သမ္ပတန္တကၠသုိလ္ - Mary Elizabeth Patti ပါေမာကၡ Keth Godfrey ေခါင္းေဆာင္သည့္ သုေတသနတစ္ခုကို Diabetes ဂ်ာနယ္တြင္ မၾကာမီ ပုံႏွိပ္ ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္သည္။ သုေတသနမိခင္ေလာင္း၏ အစာ စားေသာက္မႈ ညစ္ညမ္းေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေနထုိင္ရမႈ သုိ႔မဟုတ္ စိတ္ဖိစီးခံရမႈတုိ႔သည္ သေႏၶသား၏မ်ဳိးဗီဇ ဒီအင္ေအ- DNA ကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္သည္။ ထုိေျပာင္းလဲမႈသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ ရင္ေသြးအား အဝလြန္ေစႏုိင္သည္ဟုဆုိသည္။
သုေတသီတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ၏ အခ်င္းအသား အစမွ သေႏၶသားပုံေဖာ္သည့္ DNA တုိ႔ကုိ စစ္ေဆး ခဲ့ၾကသည္။ မိခင္ေလာင္း၏ ကာဘုိဟုိက္ဒရိတ္ နိမ့္ေသာ အခ်ဳိႏွင့္ ကစီဓာတ္မ်ားေသာ အစားအစာတုိ႔ကုိ စားသုံးမႈသည္ ကေလး၏ ထုိ DNA တုိ႔ကို ေျပာင္းလဲ ေစေၾကာင္း၊ ထုိ အေျပာင္းအလဲသည္ ကေလးအား အဝလြန္ေစေၾကာင္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။ သုေတသီတုိ႔က မိခင္ေလာင္းတုိ႔၏ လူမႈဘဝပုံစံသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ ကေလး၏က်န္းမာေရးကို ေရရွည္လႊမ္းမုိးႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ သုေတသန၏ အေျဖမ်ားကို အေလးထား၍ လုိက္နာၾကရန္ အႀကံေပးထားသည္။
ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ ေအာက္လန္တကၠသုိလ္မ Dr. Paul Hofman က မိခင္ေလာင္း၏ ေပါ့ပါးေသာ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈသည္ကေလး၏ အနာဂတ္ က်န္းမာေရးကို ေကာင္းမြန္ေစေၾကာင္း အဝလြန္ေသာ မိခင္ေလာင္းတုိ႔သည္ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစသည့္ အဆီပုိ မ်ားျဖင့္ ဝေနေသာ ကေလးကုိ ေမြးဖြားေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ေမြးဖြားစကေလး၏ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ထိန္းသိမ္းေပးျခင္းသည္ ကေလး၏က်န္းမာေရး အႏၲရာယ္တုိ႔ကုိ ေလ်ာ့ေပါ့ေစေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ေသာ မိခင္တုိ႔သည္ ပ်မ္းမွ် ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ဝ.၃၂ ေပါင္း ေလ်ာ့နည္းေသာ သုိ႔ေသာ္ အရပ္ရွည္ေသာ ကေလးတုိ႔ကုိ ေမြးဖြားႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ေလ်ာ့သြားေသာ ဝ.၃၂ ေပါင္သည္ အဝလြန္ေစသည့္ အဆီပုိမ်ား ေလ်ာ့သြားျခင္းျဖစ္၍ ကေလး၏ က်န္းမာေရးကို ပုိမုိေကာင္းမြန္ေစေၾကာင္း ေဒါက္တာ Hofman က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လူသားတစ္ေယာက္၏ဘဝကို သေႏၶသားဘဝကပင္ စတင္ထုဆစ္ခဲ့ရသည္။ သေႏၶသားကုိ အနီးကပ္ဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ေနသူမွာ မိခင္သာျဖစ္သည္။ သေႏၶသားဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး မိခင္ႏွင့္ အေသြးခ်င္း၊ အသားခ်င္း၊ စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ေနရသည္။ မိခင္၊ မိခင္ဘဝ၊ မိခင္ ၏ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ရင္ေသြးငယ္၏ဘဝကုိ ထုဆစ္ ပုံေဖာ္ေနေပသည္။
ပုခက္လႊဲေသာ မိခင္၏လက္သည္ ကမၻာကုိ စုိးမုိးသည္ဟု ဖြင့္ဆုိခဲ့ေသာ ေရွးပညာရွင္မ်ားသည္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားလွသည္။ မိခင္တုိ႔သည္ အနာဂတ္လူသား၊ အနာဂတ္ေခတ္၊ အနာဂတ္ကမၻာကို ပုံေဖာ္ထုဆစ္ေန သူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ မိခင္မ်ားကို ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ က်န္းမာႀကံ့ခုိင္ေစျခင္း၊ အသိသုတ ၾကြယ္ဝေစျခင္း သည္ အနာဂတ္လူသား၊ အနာဂတ္ေခတ္၊ အနာဂတ္ ကမၻာကိုပုံေဖာ္ေနျခင္း၊ အနာဂတ္ကမၻာကို တည္ေဆာက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။
ဖုိးေဆြ (သစ္လုပ္ငန္း)
ဤအခ်က္မ်ားအျပင္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ဘဝကုိ ထုဆစ္ပုံ ေဖာ္ေပးေသာ၊ သင္ မထင္မွတ္ထားေသာ အျခား အေၾကာင္းတရား မ်ားရွိေနေသးေပသည္။ သေႏၶသား ဘဝပင္ျဖစ္ပါသည္။ အမိဝမ္းတြင္းရွိေနစဥ္ ရရွိေသာ အစားအစာ၊ ညစ္ညမ္း အဆိပ္သင့္ မႈ၊ ေဆးဝါးစားသုံးမႈႏွင့္ ေရာဂါကပ္ၿငိမႈမ်ား၊ မိခင္၏ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ က်န္းမာမႈ၊ ေရာဂါစြဲကပ္မႈ၊ စိတ္ဖိအားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ အေျခအေန၊ ဤအခ်က္မ်ားအားလုံးသည္ ေမြးဖြားလာ မည့္ ကေလးဘဝကုိ လူငယ္ဘဝကုိ ယေန႔အထိ ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ေပးေပသည္။
သုေတသီတုိ႔က ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္ ကုိးလ တည္းဟူေသာ ပဋိသေႏၶကာလသည္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔၏ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ေပးေသာကာလ၊ ဦးေႏွာက္ဆက္ေၾကာင္းမ်ား တည္ေဆာက္မႈအေပၚ၊ ႏွလုံး၊ အသည္း၊ ပန္ကရိယတုိ႔အလုပ္ လုပ္မႈအေပၚ လႊမ္းမုိးေစေသာ အေရးအႀကီးဆုံးကာလ ဟုယူဆၾကသည္။ သေႏၶသားဘဝတြင္ ရင္ဆုိင္ႀကဳံ ေတြ႕ရေသာ အေျခအေနမ်ားသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔၏ ေရာဂါ ကူးစက္လြယ္မႈ၊ ခႏၶာကုိယ္အတြင္း ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္၊
ႏွစ္ၿခဳိက္မႈ၊ မွတ္ဥာဏ္ႏွင့္ စိတ္ခံစားတတ္မႈတုိ႔ကို ပုံေဖာ္ထု ဆစ္ေပသည္။ လြန္ခဲ့ေသာဆယ္ႏွစ္အတြင္း စမ္းသပ္ေတြ႕ရွိမႈမ်ားတြင္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ႏွလုံးေသြးေၾကာဆုိင္ရာေရာဂါ၊ ဓာတ္မတည့္ျခင္း၊ ပန္းနာ ရင္က်ပ္ျဖစ္ျခင္း၊ ေသြးတုိးျခင္း၊ ဆီး ခ်ဳိျခင္း၊ အဝလြန္ျခင္း၊ စိတ္ေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ အသက္ႀကီးျခင္းႏွင့္ ဆုိင္ေသာ အဆစ္ေရာင္ျခင္း၊ အ႐ုိးပြ ျခင္းႏွင့္ မွတ္ဥာဏ္ဆုိင္ရာ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ ႏွင့္ဆက္စပ္မႈရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့ ၾကသည္။
သေႏၶသားသည္ ဤကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝအေျခအေနမ်ားကို ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက၏ သတင္း အခ်က္ အလက္မ်ား၊ ျပင္ပေလာက၏ ပုံရိပ္မ်ားအျဖစ္ လက္ခံမွတ္ယူထားသည္။ မိခင္ဝမ္းတြင္း သေႏၶသား ဘဝတြင္ လက္ခံ မွတ္ယူထားမႈမ်ား သည္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ဂီတသံစဥ္မ်ား မဟုတ္ေပ။ အသက္ရွင္ေနႏုိင္ေရးအတြက္ အေရးႀကီးလွေသာ ဘဝအေျဖ မ်ားျဖစ္သည္။ သူသည္ ၾကြယ္ဝစြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ ခ်ဳိ႕တဲ့စြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ လုံၿခဳံေဘးကင္းစြာ ေမြးဖြားလာမည္လား။ အႏၲရာယ္ ၾကားတြင္ ေမြးဖြားလာမည္လား။ အသက္ရွည္က်န္းမာစြာေနထုိင္ရမည္လား။ ေရာဂါထူေျပာလ်က္ အသက္ တုိရမည္လား။
သေႏၶသားဘဝ သုေတသနမ်ားသည္ က်န္းမာမႈႏွင့္ ေရာဂါဘယျဖစ္မႈတုိ႔ မည္သုိ႔စတင္ခဲ့သည္၊ လူ႔ အရည္ အေသြးမ်ားသည္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ စတင္ဖြံ႕ၿဖဳိးလာသည္ကုိ အေတြးေဟာင္းမ်ားကို ေတာ္လွန္၍ ထုတ္ေဖာ္ ေပးလ်က္ရွိသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ဘဝကို သိပၸံပညာ၏ ေရွ႕တန္းသုိ႔ ပုိ႔ေပးခဲ့သည္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အမ်ဳိးသား က်န္းမာေရး သိပၸံ - National Institutes of Health-NIH သည္ ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာၾကာမည့္ မေမြးဖြားမီကာလ သုေတသနကို လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ ဤအေျခအေနမ်ားသည္ ဇီဝေဗဒ၏ ျပင္ပနယ္ပယ္မွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အေတြးအယူမ်ားကုိလည္း ေျပာင္းလဲေစခဲ့သည္။ စီးပြားေရး ပညာျဖင့္ ႏုိဘယ္ဆုရ - Amartya Sen သည္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ ေယာက္ႏွင့္ပူးတြဲ၍ လူထု၏က်န္းမာေရးႏွင့္ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားအတြက္ သေႏၶသားဘဝ၏ အေရးႀကီးပုံအေၾကာင္းကို စာအုပ္ေရးသားခဲ့သည္။ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား သည္ အသက္ႀကီးလာေသာအခါ ေရာဂါမ်ဳိးစုံ ျဖစ္ရမႈမ်ဳိးေစ့ကုိ ခ်ေပးခဲ့သည္ဟု သူက ေရးသားခဲ့သည္။ ေရာဂါမ်ဳိးစုံမွ ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္သူ႔ဘဝ က်န္းမာေရး ႏွင့္ အဝလြန္ျခင္း၊ ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းတုိ႔မွ ကာကြယ္ႏုိင္ ရန္အတြက္ မေမြးဖြားမီကုိယ္ ဝန္ေဆာင္ဘဝကပင္ စတင္ေစာင့္ေရွာက္ရမည္ဟု ေရးသားခဲ့သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔က ၿဗိတိသွ်သမားေတာ္ ေဒးဗစ္ဘတ္ကာ David Barker သည္ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၏ ဆင္းရဲေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ႏွလုံး ေရာဂါျဖစ္ပြားမႈမ်ားေနသည္ကို သတိျပဳမိခဲ့သည္။ ႏွလုံးေရာဂါသည္ အထုိင္မ်ားေသာ၊ လႈပ္ရွားမႈနည္းေသာ ခ်မ္းသာသူမ်ားသာ ျဖစ္ေလ့ရွိရာ ဆင္းရဲေသာ ရပ္ကြက္တြင္ အျဖစ္ မ်ားေနမႈအတြက္ အံ့အားသင့္ခဲ့ရ သည္။ သူသည္ နွလုံးေရာဂါျဖစ္သူ မ်ားကို ေမြးဖြားစ အေျခအေနအထိ ျပန္လွန္ေလ့လာခဲ့သည္။ ႏွလုံးေရာဂါ ျဖစ္သူမ်ားသည္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ က အာဟာရ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈကုိ ျပသသည့္ ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္မျပည့္သူ မ်ားျဖစ္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အာဟာရ ျပည့္ဝစြာ မရေသာ သေႏၶသားသည္ ရသမွ် အာဟာရကို ဦး ေႏွာက္သုိ႔ ဦးစားေပး၍ ေပးပုိ႔ခဲ့ရရာ အျခားအစိတ္အပုိင္းတုိ႔သည္ အာဟာရ မျပည့္မဝျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ကာလၾကာေသာ္ အားနည္းေနေသာ ႏွလုံးသားျဖစ္လာရသည္။ Barker သည္ သူ႕ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား ေျပာျပေသာအခါ ႏွလုံး ေရာဂါဟူသည္ မ်ဳိးဗီဇႏွင့္ သက္ႀကီး ဘဝ လူေနမႈပုံစံအရသာ ျဖစ္ပြားရသည္ဟုဆုိကာ သေရာ္ခဲ့ၾကသည္။
Barker သည္ ယခု အသက္ ၇၂ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ၿပီး ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ ေဆာက္သမ္တန္ တကၠသုိလ္ႏွင့္ ၾသရီဂြန္ က်န္းမာေရးႏွင့္ သိပၸံတကၠသုိလ္တုိ႔ တြင္ ပါေမာကၡတာဝန္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ Barker သည္ ေထာင္ ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႏွလုံးေရာဂါႏွင့္ ေမြးဖြားစ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့ နည္းမႈ ဆက္စပ္ေနပုံသာဓကတုိ႔ျဖင့္ သူ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္ကို ဆုပ္ကုိင္ထားခဲ့သည္။ ႏွစ္မ်ားစြာ ၾကာျမင့္ေအာင္ပင္ Barker Hypothesis ဟု လူသိမ်ားခဲ့သည္။
"---ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္က ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အတုိးလြန္သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ သာမန္မွ်သာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တုိးသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ပုိ၍ အဝလြန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္---"
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အယူအဆတုိ႔သည္ ေျပာင္းလဲလာသည္။ ေဘာ့စတြန္ရွိ ဘရစ္ဟမ္ႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးေဆး႐ုံ- Brigham and Women's Hospital မွ ကပ္ေရာဂါ ေဗဒပညာရွင္ Janet Rich Edwards သည္ Barker ၏အယူအဆကို ေခ်ဖ်က္ႏုိင္ရန္ ျပင္း ျပင္းထန္ထန္ ႀကဳိးပမ္းခဲ့သည္။ Janet က သင္ရဲ႕ ပစၥကၡစြန္႔စားရတဲ့ အေျခအေနေတြက သင့္ကုိေရာဂါ ျဖစ္ေစတာပါ။ သေႏၶသားဘဝက ျဖစ္ပ်က္မႈေတြေၾကာင့္ မဟုတ္ပါဟု ေျပာခဲ့သည္။ Janet သည္ သူနာျပဳ ၁၂ဝဝဝဝ ကုိ အေျခခံေသာ သူနာျပဳမ်ား၏ က်န္းမာေရး ေလ့လာမႈစစ္တမ္းကို ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ သူနာျပဳတုိ႔၏ အရြယ္ေရာက္ ဘဝလူမႈေနထုိင္ မႈပုံစံ၊ လူမႈစီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားကို ေလ့လာ သုံးသပ္ခဲ့ရာ ေမြးကင္းစ ကုိယ္အေလးခ်ိန္နည္းမႈႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါ ဆက္စပ္မႈသည္ ပုိ၍ပင္ ခုိင္မာလာခဲ့သည္။ သူမသည္ ဆန္းစစ္မႈမ်ားကို အႀကိမ္ ၂ဝ ေက်ာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ Barker အယူအဆ သည္ ျပည္သူ႔ က်န္းမာေရးအတြက္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္မံေတြ႕ရွိခဲ့ေပသည္။
အေမရိကန္တုိ႔သည္ ပုိ၍ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးထြားလာ ၾကသည္။ သူတုိ႔၏ကုိယ္အေလးခ်ိန္တုိးမႈသည္ ငယ္စဥ္ကပင္ စတင္ခဲ့သည္။ ဟားဘတ္ေဆးတကၠသုိလ္ကျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ သုေတသနတစ္ရပ္တြင္ မိခင္တစ္ေယာက္၏ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္တုိး မႈသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ကေလးအား အသက္သုံးႏွစ္မွစ၍ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ပုိလြန္ေစမည့္ အႏၲရာယ္ရွိသည္ဟု အႀကံျပဳခဲ့သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေမြးဖြားလာသည့္ကေလးငယ္တုိ႔၏ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္ကုိ ဆက္လက္သုေတသနျပဳခဲ့သည္။ သုေတသနအရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္က ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အတုိးလြန္သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ သာမန္မွ်သာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တုိးသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ပုိ၍ အဝလြန္လာႏုိင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။
ကေလးတုိ႔သည္ မိခင္တုိ႕၏အစားစားမႈပုံစံကုိ အတု ယူႏုိင္ေပသည္။ အဝလြန္မႈကို မ်ဳိးဗီဇအရ ဆက္ခံ ရရွိႏုိင္ေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ သေႏၶသားဘဝအေျခ အေနကို အေၾကာင္းဟုဆုိႏုိင္ပါသနည္း။ သုေတသီတုိ႔ သည္ အဝလြန္ေသာ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးတုိ႔ကုိ ထုိမိခင္တုိ႔ အဝမလြန္ေစရန္ ခြဲစိတ္ကုသမႈေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ညီ၊ ညီမတုိ႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္ သုေတသနတြင္ အဝမလြန္ေစရန္ ခြဲစိတ္ ကုသထားသူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ မိခင္တစ္ဦးတည္းက အဝလြန္စဥ္က ေမြးဖြားခဲ့သည့္ ကေလးတုိ႔ထက္ အဝလြန္ႏုိင္မႈ ၅၂ ရာခုိင္ႏႈန္း ေလ်ာ့နည္းသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ဒုတိယ သုေတသနအရ မိခင္တုိ႔ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်ၿပီး ေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ေမြးစကုိယ္ အေလးခ်ိန္ပုိ၍နည္း ေသာကေလးတုိ႔သည္ အဝလြန္ႏုိင္ေျခ သုံးခ်ဳိးတစ္ခ်ဳိး အထိေလ်ာ့က်သြားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရေပသည္။
အဝလြန္မႈကို ခြဲစိတ္ကုသၿပီးေနာက္ ေမြးဖြားေသာ ကေလးတို႕သည္ အဝလြန္စဥ္ကေမြးဖြားေသာ အစ္ကို၊ အစ္မတို႕ထက္ အဆီႏွင့္ ကာဘိုဟိုက္ဒရိတ္တို႕ကို ပို၍က်န္းမာေစေသာနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အသံုးျပဳႏုိင္ၾက သည္ဟု နယူးေယာက္ရွိ ဆန္နီေဒါင္းစတိတ္ ေဆးဗဟို ဌာနမွ ခြဲစိတ္ကုသေရးႏွင့္ ေဆးဝါးပါေမာကၡ John Kral ကေျပာျပခဲ့သည္။ သူတို႕၏ခႏၶာ တြင္း ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္တို႕သည္ သေႏၶ သားဘဝအေတြ႕အႀကံဳတို႕ျဖင့္ ပံုမွန္ ျဖစ္ၾကရေပသည္။ သေႏၶသားဘဝ အေတြ႕အႀကံဳဟူသည္ ဗီဇျပင္ပတြင္ ပံုစံသစ္ျပဳျပင္ျခင္း- Epigenetic Modification ဟု သိရွိၾကသည္။ ဗီဇမ်ဳိးေစ့တို႕ကို မေျပာင္းလဲေစဘဲ ပတ္ ဝန္းက်င္လႊမ္းမိုးမႈမ်ားေၾကာင့္ ဗီဇမ်ဳိးေစ့တို႕၏ အျပဳအမူတို႕အေပၚ အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ အဝလြန္မႈကို မိခင္ထံမွ ဆက္ခံယူရာတြင္ သေႏၶသားဘဝ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ မ်ဳိးဗီဇထက္ျဖစ္ေစ၊ အစာစားပံုအေလ့အထကို အတု ယူမႈထက္ျဖစ္ေစ ပို၍အေရးႀကီးပါသည္ဟု Kral ကေျပာျပသည္။ အဝ လြန္မႈကုိ အေမြဆက္ခံေစရန္အတြက္ မိခင္သည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ဘဝတြင္ က်န္းမာျခင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ကုိယ္ အေလးခ်ိန္တြင္ ထိန္းသိမ္းထားရန္ လိုအပ္ေပသည္။
သေႏၶသားဘဝသိပၸံပညာသည္ ေရာဂါမ်ားကုိ ႐ိုးရာအေမြအျဖစ္ ဆက္ ခံထားရသည္ဟု ယံုၾကည္ေနသူမ်ား အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိလည္းေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခုအခါ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနာက္ေတာင္ပိုင္း ေဆာ့ျမစ္ႏွင့္ ဂီလာျမစ္သီးသန္႕နယ္ေျမ တြင္ ေနထိုင္ၾကသည့္ မကၠဆီကို အေနာက္ေျမာက္ပိုင္း၊ အရီဇိုးနားႏွင့္ ဆိုႏိုရဇာတိ ပီမာအင္ဒီးယန္းမ်ဳိးႏြယ္ Pima Indians တုိ႕သည္ ကမၻာတြင္ အမွတ္-၂ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ အမ်ားဆံုးလူမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ပီမာတို႕၏ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ပြားမႈသည္ မ်ဳိးဗီဇေၾကာင့္ဟု သံသယရွိခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ခဲ့သည့္ ပီမာအမ်ားအျပား ပါဝင္သည့္ သုေတသနက ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရျခင္းသည္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ အေတြ႕အႀကံဳ အေျခအေနမ်ားအရ ျဖစ္သည္ဟု ညႊန္ ျပခဲ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္ ဆီးခ်ဳိျဖစ္ေနသည့္ မိခင္၏ ေသြးဖိအား ျမင့္ သၾကားဓာတ္သည္ သေႏၶသား၏ဖြံ႕ၿဖိဳးေနသည့္ ဇီဝဓာတုျဖစ္စဥ္ကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ကာ ဆီးခ်ဳိႏွင့္အဝလြန္မႈ ျဖစ္ေစရန္ လမ္းေျပာင္းေပးလိုက္ၾက သည္။
ကိုလိုရာဒိုႏွင့္ ဒင္ဗာတကၠသိုလ္ ၏ကပ္ေရာဂါေဗဒပါေမာကၡလည္း ျဖစ္၊ သုေတသန၏ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္ေသာ Dana Dabelea က လြန္ခဲ့တ့ဲႏွစ္ ၃ဝ အတြင္းက သေႏၶသားဘဝမွာ မိခင္ရဲ႕ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္မႈဟာ ပီမာကေလးေတြကို ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပီမာမ်ဳိးႏြယ္ေတြမွာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ အျဖစ္မ်ားခဲ့ရတယ္ဟု ေျပာျပခဲ့သည္။
"---ယာဥ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား႐ွဴရသူမိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လမေစ့မီ ေမြးဖြားျခင္း၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္ ျခင္း၊ ႏွလုံးပုံပ်က္ျခင္း စေသာ ဆုိးရြားသည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ေမြးဖြားလာရ---"
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ လတ္စ္ေဗဂတ္ျပည္နယ္၊ နီဗားဒါး တကၠသိုလ္မွ ေဆးဝါးဆိုင္ရာ မႏုႆ ေဗဒ ပညာရွင္ Daniel Benyshek သည္ အရီဇိုးနားေဒသမွ အေမရိကန္ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားကို ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခဲ့ သည္။ သူတို႕ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကေလး မွာ ေရာဂါျဖစ္ႏုိင္ပံုေတြကို သိလာရတာဟာ လူေတြရဲ႕ ဓေလ့စ႐ိုက္ေတြကို ေျပာင္းလဲေစႏိုင္တယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါဟာ သေႏၶသားဘဝက အေျခခံရခဲ့တယ္ ဆိုတာကို မ်ဳိးႏြယ္ စုေတြ သိလာၾကေတာ့ မတူ ကြဲျပားတဲ့ တံု႕ျပန္မႈေတြကို ေတြ႕လာရတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားခ်ိန္မွာ ႐ိုးစင္းတဲ့ အေျပာင္းအလဲကေလးေတြ လုပ္aပးလိုက္ရင္ ေမြးလာမယ့္ကေလးမွာ ဆီးခ်ဳိျဖစ္ႏိုင္ေျခ ေလ်ာ့သြားမယ္ ဆိုတာကို သိလာၾကေတာ့ သူတို႕မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရွိလာတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္မွာ ဂ႐ုစိုက္ေနထိုင္ စားေသာက္ၿပီး ဆီးခ်ဳိေရာဂါကြင္း ဆက္ကိုျဖတ္ဖို႕ စိတ္အားထက္သန္ လာၾကတယ္။ သူတို႕ဟာ အစားကို စနစ္တက်စားၾကတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ၾကတယ္။ အၿမဲမလုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ကိုးလ မွာေတာ့ ေမြးလာမယ့္ကေလးကို ေရာဂါကင္းစင္ က်န္းမာေစဖို႕အတြက္ လုပ္ႏိုင္ရမယ္''ဟု ေျပာလာၾကသည္။
ေလထုညစ္ညမ္း အဆိပ္သင့္မႈ
ကုိလံဘီယာတကၠသိုလ္ ကေလးမ်ား ပတ္ဝန္က်င္ က်န္းမာေရးဗဟိုဌာန ၏ဒါ႐ိုက္တာ Frederica Perera သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္သံုးဆယ္က အရြယ္ေရာက္သူမ်ား၏ ပတ္ဝန္းက်င္ သဘာဝႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္မႈတို႕ကို ဦးေဆာင္ သုေတသနျပဳခဲ့သည္။ ထို အခ်ိန္ကစ၍ သူသည္ ပတ္ဝန္းက်င္ ညစ္ညမ္းအဆိပ္သင့္မႈ၏ သေႏၶသား တို႕အေပၚ လႊမ္းမိုး သက္ေရာက္မႈတို႕ ကို စိတ္ဝင္စားစြာ ေလ့လာခဲ့သည္။ Parera သည္ နယူးေယာက္ဝန္းက်င္ မွကေလးမ်ားအား ပို၍က်န္းမာေသာ ဘဝဝန္းက်င္ကို ေပးလိုသည့္ဆႏၵျပင္း ျပခဲ့သည္။ သူသည္ ကေလးေမြးၿပီး လွ်င္ၿပီးခ်င္း ဓာတ္ခြဲခန္းသို႕ေဆာင္ ယူကာ ေသြးစစ္ေဆးခဲ့သည္။ စစ္ေဆးခ်က္အေျဖကိုၾကည့္ၿပီး တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီဟု ထင္ခဲ့သည္။ ေရာဂါ လံုးဝ ကင္းစင္ေနရမည့္ ေမြးစကေလးတြင္ အဆိပ္သင့္မႈမ်ားကို ေတြ႕ေနရသည္။
Parara ႏွင့္အဖြဲ႕၏ ဆက္လက္ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ခ်ိန္တြင္ ယာဥ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား႐ွဴရသူမိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လမေစ့မီ ေမြးဖြားျခင္း၊ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ မျပည့္ ျခင္း၊ ႏွလုံးပုံပ်က္ျခင္း စေသာ ဆုိးရြားသည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ေမြးဖြားလာရသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ၅ဝဝ ေက်ာ္အား အိပ္ခ်ိန္မွလြဲ၍ ေမာ္ ေတာ္ကားမ်ားမွ ထုတ္လႊတ္မီးခိုးတြင္ ပါရွိသည့္ ပုိလီဆုိက္ကလစ္ အ႐ုိမက္ တစ္ဟုိင္ဒ႐ုိကာဘြန္ Polycyclic Aromatic Hydrocarbons (PAHs) ကုိ တုိင္းတာသည့္ ေၾကာပုိးစက္ကေလး မ်ားကို တပ္ဆင္ေပးထားသည္။ စက္မွတ္တမ္းအရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ အားလုံးသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ အဆိပ္သင့္ ခဲ့ၾကေၾကာင္း စစ္ေဆးေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။
ထုိအမ်ဳိးသမီးမ်ားက ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလး ၄ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းတြင္ PAHs အဆိပ္သင့္မႈေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ အႏၲရာယ္ ပါရွိလာသည္ကို ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ဆက္လက္သုေတသန ျပဳမႈမ်ားအရ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ျပင္းသင့္သူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးတုိ႔သည္ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ေပ်ာ့သင့္ သူတုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ အသက္ သုံးႏွစ္အရြယ္တြင္ မွတ္ဥာဏ္ေပၚမႈ ေနာက္က်ျခင္း၊ အသက္ ငါးႏွစ္အရြယ္တြင္ ေက်ာင္းစစ္ေဆးမႈမ်ားတြင္ အမွတ္နိမ့္ျခင္း ႏွစ္ဆ မ်ားျပားသည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ PAHs အဆိပ္ေငြ႕ျပင္းသင့္သူ မိခင္မ်ား၏ ကေလးတုိ႔သည္ PAHs အဆိပ္ ေငြ႕ေပ်ာ့သင့္သူတုိ႔ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားထက္ ဥာဏ္ရည္စံနိမ့္က်သည္ကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ဤသုေတသနအေျဖမ်ားက အျခားအဆိပ္သင့္မႈတုိ႔၏ ထိခုိက္မႈတုိ႔ကုိလည္း သုေတသနျပဳၾကရန္ တြန္းအားေပးခဲ့သည္။ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လူႀကီးမ်ားအတြက္ ပူပင္ခဲ့ရသည္။ ယခု သေႏၶသားတုိ႔အတြက္ ပူပင္ေနၾကရၿပီ ဟု Perera ကေျပာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ နယူးေယာက္တြင္ ေျပးဆြဲေနသည့္ ဘတ္စ္ကားမ်ားကုိ ပုိ၍ သန္႔ ရွင္းေသာ အင္ဂ်င္ကို အသုံးျပဳရန္၊ ယာဥ္အသံုးမျပဳခ်ိန္တြင္ အင္ဂ်င္ကုိ စက္ရပ္ထားရန္ ၫႊန္ၾကားျပင္ဆင္ ေစခဲ့ရသည္။
ထုိသုိ႔စည္းကမ္း သတ္ မွတ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္တုိ႔တြင္ အဆိပ္သင့္မႈ ေလ်ာ့နည္းလာသည္ကို ေတြ႕ရွိလာရ သည္။ အက်ဳိးအဆက္အျဖစ္ သေႏၶသားတုိ႔၏ က်န္းမာေရးသည္လည္း တုိးတက္ ေကာင္းမြန္လာခဲ့ေပသည္။
စိတ္ဖိစီးမႈ၏ ရင္းျမစ္
သုေတသီတုိ႔သည္ သေႏၶသား ဘဝအေတြ႕အႀကဳံမ်ား၏ ကုိယ္ လက္ႀကံ႕ခုိင္က်န္းမာေရး အေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားကိုသာမက မွတ္ဥာဏ္၊ စိတ္စ႐ုိက္၊ စိတ္ျဖဴစင္မႈတုိ႔ အေပၚ သက္ေရာက္မႈတုိ႔ကုိပါ သုေတသနျပဳခဲ့ၾကသည္။ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားစဥ္ ခ်ဳိ႕တဲ့ေခါင္းပါးခဲ့သူ၊ စိတ္ဖိအားမ်ားျပားသူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါသည္ အေၾကာင္းမ်ားစြာရွိေသာ၊ ႐ႈပ္ ေထြးေသာ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္မႈ ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ၊ အန္ဟြီေဒသ တြင္ ႏွစ္ ၃ဝ ၾကာ သုေတသနျပဳ ခ်က္အရ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနမ်ားသည္ ခုိင္မာစြာ သက္ ေရာက္မႈရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ထုိေဒသတြင္ ေနထုိင္သူတုိ႔သည္ ႏွစ္ဆယ္ရာစုအလယ္ ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊား တုိးတက္ေရးေခတ္တြင္ အာဟာရ မျပည့္ဝမႈဒဏ္ကုိ ခါးစည္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ဆက္လက္၍ ေမာ္စီတုန္း၏ အထိအခုိက္ မ်ားျပားေသာ ေခတ္မီ တုိးတက္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျဖတ္သန္းၾကရျပန္သည္။ ထုိေခါင္းပါးေသာ ေခတ္ကို ရင္ဆုိင္ရသည့္မိခင္ တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ အျခား ကာလမ်ားထက္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္မႈ ႏွစ္ဆမ်ားျပားခဲ့သည္။
"---ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားစဥ္ ခ်ဳိ႕တဲ့ေခါင္းပါးခဲ့သူ၊ စိတ္ဖိအားမ်ားျပားသူ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္---"
အလားတူပင္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မ်ားအတြင္းေဂ်႐ုဆလင္ ၿမဳိ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သူ ၈၈,ဝဝဝ ဦးကုိ သုေတသနျပဳခဲ့ရာ အာရတ္၊ အစၥေရး ေျခာက္ရက္စစ္ပြဲ ကာလျဖစ္ေသာ ၁၉၆၇ ခု၊ ဇြန္လတြင္ ကုိယ္ဝန္ ႏွစ္လသားရွိေသာ မိခင္တုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္ လူငယ္ဘဝတြင္ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္မႈ မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ကုိလံဘီယာတကၠသုိလ္၊ စိတ္ ပညာဌာန ပါေမာကၡ Catherine Monk က ပုိ၍ စိတ္တုန္လႈပ္ဖြယ္ ေျပာဆုိခဲ့သည္။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ရဲ႕ စိတ္အေျခအေနဟာ ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိတယ္လုိ႔ ျပၫႊန္ခဲ့ တယ္။ မိခင္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာကုိ သေႏၶသားဆီကုိ လႊဲပုိ႔ႏုိင္ပါသလား။ ပုိ႔ႏုိင္ရင္ ဘယ္လုိပုိ႔ပါသလဲ။ ဒီလုိ လႊဲပို႔မႈဟာ သေႏၶသားရဲ႕ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ သက္ေရာက္မႈ ရွိပါသလား ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္လာတယ္။ ဒီေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖကို ကြၽန္မတုိ႔ ႀကဳိးစားရွာေနပါတယ္ဟု ေျပာသည္။
စင္စစ္ Monk ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ သေႏၶသားကုိ ခြဲစိတ္စားပြဲေပၚတင္၍ စမ္းသပ္ခဲ့သည္ဟု ဆုိရမလုိျဖစ္သည္။ သူတုိ႔သည္ စိတ္ဓာတ္က်ေနေသာ၊ ေသာကဖိစီးေနေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္မ်ားႏွင့္ ပုံမွန္စိတ္အေျခအေနတြင္ရွိေသာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ားကုိ ဓာတ္ခြဲခန္းထဲသုိ႔ေခၚ၍ အသက္႐ွဴ ႏႈန္း၊ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း၊ ေသြးဖိအားႏွင့္ အာ႐ုံေၾကာမ်ားႏုိးၾကားမႈတုိ႔ကုိ စစ္ေဆးသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ သေႏၶသားမ်ား၏ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းတုိ႔ကုိလည္း စစ္ေဆးမွတ္တမ္းယူသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မ်ားအား ခက္ခဲေသာ စိတ္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားျပဳလုပ္ေစသည္။ အမ်ဳိးသမီးအားလုံးပင္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေၾကာင့္ ဖိစီးမႈခံခဲ့ရေၾကာင္း ဇီဝကမၼ လကၡဏာမ်ား ျပခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ စိတ္ဖိစီးမႈခံေနရေသာ စိတ္ေသာကေရာက္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ သေႏၶသားမ်ားတြင္သာ အေႏွာင့္အယွက္ ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။
ဤေတြ႕ရွိခ်က္က သေႏၶသားတုိ႔သည္ စိတ္ဖိစီးမႈအေပၚ ခံစားလြယ္မႈရွိေနေၾကာင္းျပသခဲ့သည္။ Monk က ''ဒါဟာမိဘဆီက ဆက္ခံယူတဲ့ ဗီဇ မ်ဳိးေစ့ေၾကာင့္လဲျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ မိခင္ရဲ႕စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြက ပုံေဖာ္ေပးလုိက္တာလဲျဖစ္ႏုိင္တယ္'' ဟုေျပာသည္။ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း၊ ေသြးဖိအား၊ ဖိအား ဟုိမုန္းမ်ား၏ အဆင့္တုိ႔သည္ ကုိယ္ ဝန္ေဆာင္ကာလအတြင္း အမိဝမ္းတြင္း အေျခအေနအေပၚ သက္ေရာက္မႈမ်ားရွိသည္။ ဤသည္မွာ လူ႔ဘဝ၏ ပထမဆုံးပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအားပုံေဖာ္မႈလည္း ျဖစ္ေပသည္။
သေႏၶသားဘဝတြင္ ကြဲျပားမႈ မ်ားသည္ ေမြးဖြားၿပီးကာလမ်ားအထိ ဆက္လက္သြားေၾကာင္း၊ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း စေသာ အေျခခံဇီဝကမၼ ပုံစံ တုိ႔သည္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈပုံစံကြဲျပားမႈ ႏွင့္ ေပါင္းစပ္ေနေၾကာင္း မြန္႔က ေတြ႕ရွိခဲ့သည္။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈပုံစံ ကြဲျပားမႈ ၏ ရင္းျမစ္သည္ မိခင္ဝမ္းမွ အေျခစခဲ့ဖြယ္ရွိသည္ဟု မြန္႔က္က ေျပာခဲ့သည္။
ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္တစ္ဦး၏ စိတ္ခံစားမႈ အေျခအေနသည္ ကေလး၏ ေနာင္တြင္ စိတၱဇေဝဒနာျဖစ္မႈ အေပၚ လႊမ္းမုိးမႈရွိႏုိင္သည္။ လူအခ်ဳိ႕ သည္ မ်ဳိးဗီဇအရ စိတ္ဖိစီးမႈႏွင့္ စုိးရိမ္ေသာကေရာက္မႈ ျဖစ္လြယ္ၾကသည္။ စိတ္မက်န္းမာေသာ မိဘတုိ႔၏ ကေလးမ်ားသည္လည္း စိတ္မက်န္းမမာျဖစ္ရန္ အလားအလာ ပုိ၍မ်ားျပားသည္။ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္ထားရစဥ္ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနတုိ႔သည္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတြင္ စိတ္မက်န္းမမာ ျဖစ္ေစရန္ တတိယအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဤ သုေတသနတုိ႔က လူ႔ဘဝကုိ ပုံေဖာ္ထုဆစ္ေပးသည့္ အဦးဆုံး အေၾကာင္းတုိ႔ကုိ ထုတ္ေဖာ္ျပေပးေပသည္။
အနာဂတ္အတြက္ျပင္ဆင္ျခင္း
ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ ေဆးဝါး ပါေမာကၡ Matthew Gillman သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္က ကေလး ဘဝ အေတြ႕ အႀကဳံတုိ႔သည္ အနာဂတ္ ဘဝက်န္းမာေရးအေပၚ သက္ေရာက္ မႈကို သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္ ေဘာ္စတြန္ ေဒသမွ ကေလး ၂,ဝဝဝ ေက်ာ္ကို သေႏၶသားဘဝအထိ ေျခရာေကာက္ ဆန္းစစ္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ David Barker ၏ သုေတသနသည္ သူတုိ႔ ကုိအံ့အားသင့္ေစခဲ့သည္။ ႀကီးျပင္းလာေသာဘဝ၏ က်န္းမာေရးသည္ စင္စစ္မည္သည့္အခ်ိန္က စတင္ခဲ့ေလ သနည္း။ မေမြးဖြားမီကပင္ စတင္ခဲ့ ေလမည္ေလာဟု စဥ္းစားကာ သူ၏ သုေတသနကုိ သေႏၶသားဘဝမွ စတင္ခဲ့သည္။ သူ၏ သုေတသနကုိ ရင္က်ပ္ျခင္း၊ ဓာတ္မတည့္ျခင္း၊ အဝ လြန္ျခင္းႏွင့္ ႏွလုံးေရာဂါတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝမွ စတင္အေျခခ်ခဲ့ေၾကာင္း ျပဆုိခဲ့ေပၿပီ။ ထုိ႔အတူပင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ထားစဥ္ အေျခအေနတုိ႔သည္ ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖဳိးမႈအေပၚ လႊမ္းမုိးမႈရွိေၾကာင္း ျပၫႊန္းခဲ့ျပန္သည္။
ဤအဆုိကုိေထာက္ခံေသာ အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဆက္လက္ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္ တစ္သိန္း သည္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ေရာဂါဘယ တုိ႔ျဖစ္ေပၚမႈ၏ အေျခခံတရားတုိ႔ကုိ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ရန္ အတြက္ တမ်ဳိးသားလုံးဆုိင္ရာကေလးမ်ားက်န္းမာေရး သုေတသန အစီအစဥ္တြင္ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ သုေတသနကုိ ျပည္ေထာင္စု အစုိးရ ရန္ပုံေငြ ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ လူအမ်ားကုိ လႊမ္း ၿခဳံကာ က်န္းမာျခင္းႏွင့္ ေရာဂါဘယ ျဖစ္ပြားျခင္း၏ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ရွာေဖြ ေဖာ္ထုတ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ သုေတသီတုိ႔သည္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားစြာကုိ ေတြ႕ဆုံကာ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ ထားစဥ္တြင္ အေနအထုိင္ အျပဳအမူမ်ားကို ေမးျမန္း မွတ္တမ္းတင္ၾကသည္။ ဆံပင္၊ ေသြး၊ သလိပ္ နမူနာ တုိ႔ကုိ စုေဆာင္းစစ္ေဆးၾကသည္။ ေနအိမ္မ်ားရွိ ေသာက္ေရ သုံးေရ ဖုန္မႈန္႔မ်ားကုိ စစ္ေဆးၾကရသည္။ ထုိမိခင္တုိ႔က ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတုိ႔ကုိ အသက္ ၂၁ ႏွစ္အထိ ေျခရာေကာက္ စစ္ေဆး မွတ္တမ္း တင္ၾကသည္။
"---ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္ နည္းသူမ်ားသည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရန္ အလားအလာမ်ား လွေပသည္---"
ၾသရီဂြန္ျပည္နယ္တကၠသုိလ္ Linus Pauling Institute မွ သုေတ သီ Davnd Williams သည္ ကုိယ္ဝန္ ေဆာင္စဥ္ မိခင္စားသုံးခဲ့ေသာ ေဆးဝါးတုိ႔သည္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကေလးတုိ႔အား မဖ်ားနာေစရန္ ေရာဂါမျဖစ္ ေစရန္ ကာကြယ္ေပးမည္ဟု ယုံၾကည္ ေနသည္။ Williams သည္ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ၾကြက္မ်ားကုိ ဘ႐ိုကုိလီေခၚ ေဂၚဖီပြင့္စိမ္း၊ ေဂၚဖီထုပ္တုိ႔မွရရွိ သည့္ ေရာဂါ ကာကြယ္ သတၱိရွိ ဖုိင္တုိ ဓာတုပစၥည္း - Phytochemical တုိ႔ကုိ တုိက္ေကြၽးသည္။ ဖုိင္တုိဓာတု ပစၥည္း တုိက္ေကြၽးေသာ ၾကြက္တုိ႔၏ ရင္ေသြးငယ္ၾကြက္တုိ႔သည္ ကင္ဆာေရာဂါ ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ကာဆီႏုိဂ်င္ တုိ႔ႏွင့္ ထိေတြ႕ရေစကာမူ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ရင္ဆုိင္ အန္တုႏုိင္ခဲ့ၾက သည္။ ၾကြက္ငယ္တုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ၏ေနာက္ပုိင္းတြင္ ဖုိင္တု ဓာတုပစၥည္း ထုိးမေပးခဲ့ေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္သည့္တုိင္ ကင္ဆာ ေရာဂါကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ Williams သည္ ေနာင္တစ္ေန႔တြင္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္မ်ားအား သင့္ေလ်ာ္ေသာ ျဖည့္စြက္အစာေကြၽးျခင္းျဖင့္ ေမြးဖြားလာမည့္ ရင္ေသြးငယ္တုိ႔အား ကင္ဆာေရာဂါ မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ေပးႏုိင္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ႀကဳိး စားလ်က္ရွိသည္။
သေႏၶသား လြယ္ထားစဥ္ကာလ သုေတသနတုိ႔ သည္ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားကိုလည္း အက်ဳိးျပဳ ႏုိင္သည္။ ဟားဗတ္တကၠသုိလ္ မွ ပါေမာကၡ Mary Elizabeth Patti သည္ သူမ၏ သက္ႀကီးလူနာမ်ားအား ၄င္းတုိ႔ေမြးစဥ္က ကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ အၿမဲေမးျမန္းေလ့ရွိသည္။ လက္ရွိ က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားကုိ မေမးဘဲ ေမြးစအေၾကာင္းမ်ားကုိသာေမးသျဖင့္ လူနာမ်ားအတြက္ ထူးဆန္းေနၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေမြးစက ကုိယ္အေလးခ်ိန္ နည္းသူမ်ားသည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါျဖစ္ရန္ အလားအလာမ်ား လွေပသည္။ ေမြးစက က်န္းမာေရး အေျခအေနမ်ားသည္ အနာဂတ္ဘဝကုိ လႊမ္းမုိးေနေပသည္။
ေဆာက္သမ္ပတန္တကၠသုိလ္ - Mary Elizabeth Patti ပါေမာကၡ Keth Godfrey ေခါင္းေဆာင္သည့္ သုေတသနတစ္ခုကို Diabetes ဂ်ာနယ္တြင္ မၾကာမီ ပုံႏွိပ္ ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္သည္။ သုေတသနမိခင္ေလာင္း၏ အစာ စားေသာက္မႈ ညစ္ညမ္းေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေနထုိင္ရမႈ သုိ႔မဟုတ္ စိတ္ဖိစီးခံရမႈတုိ႔သည္ သေႏၶသား၏မ်ဳိးဗီဇ ဒီအင္ေအ- DNA ကုိ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္သည္။ ထုိေျပာင္းလဲမႈသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ ရင္ေသြးအား အဝလြန္ေစႏုိင္သည္ဟုဆုိသည္။
သုေတသီတုိ႔သည္ သေႏၶသားဘဝ၏ အခ်င္းအသား အစမွ သေႏၶသားပုံေဖာ္သည့္ DNA တုိ႔ကုိ စစ္ေဆး ခဲ့ၾကသည္။ မိခင္ေလာင္း၏ ကာဘုိဟုိက္ဒရိတ္ နိမ့္ေသာ အခ်ဳိႏွင့္ ကစီဓာတ္မ်ားေသာ အစားအစာတုိ႔ကုိ စားသုံးမႈသည္ ကေလး၏ ထုိ DNA တုိ႔ကို ေျပာင္းလဲ ေစေၾကာင္း၊ ထုိ အေျပာင္းအလဲသည္ ကေလးအား အဝလြန္ေစေၾကာင္းေတြ႕ရွိခဲ့ၾကသည္။ သုေတသီတုိ႔က မိခင္ေလာင္းတုိ႔၏ လူမႈဘဝပုံစံသည္ ေမြးဖြားလာမည့္ ကေလး၏က်န္းမာေရးကို ေရရွည္လႊမ္းမုိးႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ သုေတသန၏ အေျဖမ်ားကို အေလးထား၍ လုိက္နာၾကရန္ အႀကံေပးထားသည္။
ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံ၊ ေအာက္လန္တကၠသုိလ္မ Dr. Paul Hofman က မိခင္ေလာင္း၏ ေပါ့ပါးေသာ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈသည္ကေလး၏ အနာဂတ္ က်န္းမာေရးကို ေကာင္းမြန္ေစေၾကာင္း အဝလြန္ေသာ မိခင္ေလာင္းတုိ႔သည္ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစသည့္ အဆီပုိ မ်ားျဖင့္ ဝေနေသာ ကေလးကုိ ေမြးဖြားေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ေမြးဖြားစကေလး၏ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ထိန္းသိမ္းေပးျခင္းသည္ ကေလး၏က်န္းမာေရး အႏၲရာယ္တုိ႔ကုိ ေလ်ာ့ေပါ့ေစေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္ေသာ မိခင္တုိ႔သည္ ပ်မ္းမွ် ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ဝ.၃၂ ေပါင္း ေလ်ာ့နည္းေသာ သုိ႔ေသာ္ အရပ္ရွည္ေသာ ကေလးတုိ႔ကုိ ေမြးဖြားႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။ ေလ်ာ့သြားေသာ ဝ.၃၂ ေပါင္သည္ အဝလြန္ေစသည့္ အဆီပုိမ်ား ေလ်ာ့သြားျခင္းျဖစ္၍ ကေလး၏ က်န္းမာေရးကို ပုိမုိေကာင္းမြန္ေစေၾကာင္း ေဒါက္တာ Hofman က ေျပာၾကားခဲ့သည္။
လူသားတစ္ေယာက္၏ဘဝကို သေႏၶသားဘဝကပင္ စတင္ထုဆစ္ခဲ့ရသည္။ သေႏၶသားကုိ အနီးကပ္ဆုံး ေစာင့္ေရွာက္ေနသူမွာ မိခင္သာျဖစ္သည္။ သေႏၶသားဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး မိခင္ႏွင့္ အေသြးခ်င္း၊ အသားခ်င္း၊ စိတ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ေနရသည္။ မိခင္၊ မိခင္ဘဝ၊ မိခင္ ၏ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ရင္ေသြးငယ္၏ဘဝကုိ ထုဆစ္ ပုံေဖာ္ေနေပသည္။
ပုခက္လႊဲေသာ မိခင္၏လက္သည္ ကမၻာကုိ စုိးမုိးသည္ဟု ဖြင့္ဆုိခဲ့ေသာ ေရွးပညာရွင္မ်ားသည္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားလွသည္။ မိခင္တုိ႔သည္ အနာဂတ္လူသား၊ အနာဂတ္ေခတ္၊ အနာဂတ္ကမၻာကို ပုံေဖာ္ထုဆစ္ေန သူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ မိခင္မ်ားကို ကုိယ္ေရာစိတ္ပါ က်န္းမာႀကံ့ခုိင္ေစျခင္း၊ အသိသုတ ၾကြယ္ဝေစျခင္း သည္ အနာဂတ္လူသား၊ အနာဂတ္ေခတ္၊ အနာဂတ္ ကမၻာကိုပုံေဖာ္ေနျခင္း၊ အနာဂတ္ကမၻာကို တည္ေဆာက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။
ဖုိးေဆြ (သစ္လုပ္ငန္း)
No comments:
Post a Comment